Because

The Beatles ne çok kestirme yol öğretti bana; trafikte kalmadığım anlar, harcamadığım zamanlar için günlük konuşmalarda sessiz kaldım, kalakaldım. (Dramatik değil aslında "kıçımla gülüyor" olmaktan öylesine "eminsiz"im ki...)


"Love is all, love is you... Love is old, love is new"
(Demode olmadım ama içimden bir his "bugün"de de olmadığımı söylüyor. Oysa ben eminim "şu an"da olduğumdan.)

"Hayırlısı" kadar öz. (Çok "ne demek istediğini anlatmaya uğraşmaz" oldu ama... Tevekkül.)
(Bi de ben sinir olurum böyle ukala, önceden kendi söylediklerine gönderme yapanlara. Ama yaptım. Yine olsa yaparım. Tembellik.)