12 Kasım 2005 Cumartesi

(zaman zaman)

"Kafam güzel"liğe araçsız, arabulucusuz geçiş yaptığım zamanlarda daha bir keyifli, daha bir keyfi, daha bir açık oluyorum - aslında her seferinde başka bir şeyler oluyor, başka başka düğümler çözülüyor. (Kafam ve ben, bedenim ve ben, egom ve ben, aklım ve ben, zekam ve ben, korkularım ve ben, cevherlerim ve ben, bir ben var benden öte... Asıl konumuz: Ben ve ben) Ara ara da alıyorum bütün karakterlerimi tek tek karşıma oturtuyorum bu zamanlarda. Sanki hepsi ben değilmişim gibi, ciğerini bildiğim bu adamlara dışarıdan bakarak seviyorum onları. (Kendini sevmekten farklı bir şey bu.)
Güzel kafamın şu anki favorileri de "aklı başında, keyfi yerinde İpek" ve "Dublör'ün Mitty'si". Birine "apla" diyecek yakın hissediyorum, diğerine sarılmak istiyorum.

0 Yorum:

<< Anasayfa