Şarap
Dün bir şarap içtim hayatım değişmedi ama çok iyiydi, fazla iyiydi hatta. Bi an korktum bugünkü şarabın tadının ilk burukluğundan dayanamam içmeye diye. Dayanırmışım. Şarabın kafa açan yönünü çok özlemişim. Konuşurken, konudan konuya atlarken her cümleyi kendimin unutulmuş yönlerine ve sessizleşmiş karakteristiklerime köprüler olarak kuruvermişim. Mis. Teşekkürler Innuendo. ("Niye ki ama?" demiyoruz, sevgi doluyuz, "içelim güzelleşelim"iz, "ben"iz)
1 Yorum:
insanları, konuşmaya, ifade etmeye ve içtenliğe yönlendiren bir ittirgeçtir şarap sanırım.
hatırlayınız: ankara'da bir salon, geçmişteki uzaklıklardan bahseden iki kadın, birkaç şişe şarap, sonunda gündoğumu ve şimdiyse mutlulukla, özlemle hatırlanan bir o gün...
<< Anasayfa